Wanneer mag je jezelf een Zelfstandig Professional noemen?

Wanneer mag je jezelf een Zelfstandig Professional noemen?

De verschillende termen vliegen je om de oren, zzp’er (zelfstandige zonder personeel) of een zp’er (zelfstandig professional). Er komen steeds meer zzp’ers bij en je wil je natuurlijk onderscheiden van de rest, maar hoe doe je dat? Dat lees je hier.

De verschillen 

Met zo veel zzp’ers (op dit moment zelfs 1,1 miljoen in Nederland) bestaan er ook veel verschillende toelichtingen van deze term. Er is ook geen officiële toelichting maar zzp’ers zijn werkende, binnen de werkende leeftijd (15 t/m 75 jaar) die zichzelf aanbieden voor werk in hun eigen bedrijf of praktijk. Deze mensen zijn in allerlei verschillende sectoren werkzaam zoals de landbouw, de zorg en het onderwijs. 

Verder zijn er nog allemaal verschillende types zzp’ers. Er zijn zzp’ers die producten verkopen, zoals een slager. Een zzp’er die diensten aanbiedt aan particulieren, bijvoorbeeld een pedicure. Ondernemers die voor korte tijd een B2B dienst aanbieden zoals een coach of branding-specialist. Tot slot zijn er nog ondernemers die voor langere tijd een dienst aanbieden binnen de B2B. Voorbeelden hiervan zijn een interim marketeer of projectmanager. 

Term zelfstandig professional 

Het laatste type zzp’er die hiervoor is genoemd is een voorbeeld van een Zelfstandig Professional. Dit zijn hoogopgeleide zzp’ers die zichzelf aanbieden om te werken binnen een bedrijf aan een (tijdelijk) project. Deze zzp’ers zijn dan werkzaam binnen grotere organisaties zoals banken, het NIMA, de overheid, maar ook warenhuizen.  

Een voorbeeld wat hierbij gegeven zou kunnen worden is een grotere organisatie die nog geen goed lopende marketingafdeling heeft. Zij zouden dan tijdelijk een marketing manager in kunnen huren (een Zelfstandig Professional dus) om de strategie te bepalen en er voor te zorgen dat de marketingafdeling op de goede rit komt. Zoiets is mogelijk voor verschillende vakgebieden zoals ICT, maar ook financiën.